Ankara’da Yemek Fabrikalarinin Sorumlu Yöneticilerinin Beslenme Bilgi Dikeylerinin ve Toplu Beslenme Uygulamalarının Belirlenmesi
Anahtar Kelimeler:
toplu beslenme sistemleri, beslenme bilgi düzeyiÖzet
Bu araştırma, Ankara ’da bulunan yemek fabrikalarında üretimden sorumlu yöneticilerin genel özellikleri ile toplu beslenme bilgi düzeylerini belirlemek, eğitim gereksinimlerini saptamak ve toplu beslenme sistemleri (TBS) konusunda yapılacak yasal düzenlemelere dayanak oluşturmak amacıyla planlanmış ve yürütülmüştür. Yemek fabrikalarında hijyen, besin hazırlama-pişirmeservis yöntemleri, araç-gereç durumu gözlemlenerek ve menüler incelenerek yöneticilerin TBS uygulamaları değerlendirilmiştir. Araştırma kriterlerini sağlayan 51 yemek fabrikasında, 51 (Y o l2.2) sorumlu yönetici ve 367 (%87.8) çalışan olmak üzere toplam 418 kişiye anket uygulanmıştır. Yöneticilerin yaşlarının ¡9-58 yaş arasında d e ğ iş tiğ i, % 6 8 .6 ’sm ın kadın olduğu ve %82.3'üniin mevzuata uygun meslek gruplarından (MUMG) olduğu belirlenmiştir. Yöneticilerin beslenme bilgi puanları değerlendirildiğinde, %56.9 'unun beslenme bilgi düzeyinin yeterli (Ortalama puan:67±16.9) olduğu saptanmıştır. MUMG olan yöneticilerin (71.9±12.15), MUMG olmayan yöneticilerden (45.3±19.31) daha yüksek puan aldığı ve aradaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür (p<0.001). Yöneticilerin sağlıklı besin hazırlama ve pişirme yöntemleri (%49.0), menü planlama (%43.1) ve sağlıklı beslenme (%43.î) konularında eğitim programına katılmak istedikleri saptanmıştır. Yemek fa b r ik a la r ın d a g en e l hijyen puanı 82.4±9.79, besin hazırlama-pişirme-servis yöntemleri puanı 60.8±14.9, menü puanı 73.2±13.11 ve optimum araç-gereç puanı 77.3±18.7 olarak bulunmuş ve bu puanların ağırlıklı aritmetik ortalaması, toplu beslenme hizmet kalite puanı (73.8±10.1) olarak değerlendirilmiştir. Yöneticilerin beslenme bilgi puanı ile toplu beslenme hizmet kalite puanı arasındaki ilişki de incelenmiş ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Bu çalışmada, yöneticilerin beslenme ve toplu beslenme bilgi düzeylerini artırmaları gerektiği sonucuna varılmıştır.