Adolesan Yüzücülerin Antrenman Sırasında Sıvı Kayıplarının Değerlendirilmesi

Özet

Amaç: Adolesan yüzücülerin egzersiz öncesi ve sonrasında hidrasyon durumlarının saptanması amaçlanmıştır. Bireyler ve Yöntem: Çalışmaya, Ankara Üniversitesi Spor Kulübü Yüzme Takımı oyuncularından 17 yüzücü (erkek=10, kız=7) katılmıştır. Sporcuların hidrasyon durumu, idrar dansitesi ve toplam vücut ağırlık değişimlerine göre değerlendirilmiştir. İdrar dansitesi idrar stripi kullanılarak değerlendirilmiştir. İdrar dansitesi sonuçları, American College of Sports Medicine (ACSM)’nin sınıflaması olan 1.020 g/cm3’nin altında ise hidrate, 1.020 g/cm3’nin üzerinde ise dehidrate olarak değerlendirilmiştir Antropometrik ölçüm olarak vücut ağırlığı, boy uzunluğu, triseps deri kıvrım kalınlığı ve vücut yağ yüzdesi gibi ölçüm ve hesaplamalar değerlendirilmiştir. Bulgular: İdrar dansitesine göre, egzersiz öncesi tüm sporcular hidrate (idrar dansitesi ≤1.020 g/cm3) iken, egzersiz sonrasında 17 yüzücüden 6’sı dehidrate (idrar dansitesi >1.020 g/cm3) bulunmuştur. Egzersiz öncesi ve sonrası idrar dansitesindeki fark kız sporcularda anlamlı iken (p<0.05), erkek sporcularda fark istatistiksel olarak önemli bulunmamıştır (p>0.05). Ayrıca, vücut ağırlık değişimlerine göre yüzücülerin %47’sinin egzersiz sonunda dehidrate olduğu saptanmıştır. Sporcuların ortalama dehidrasyon yüzdeleri %1.5±1.1’dir. Kız sporcuların egzersiz sonrası dehidrasyon yüzdelerinin erkek sporculardan daha fazla olduğu saptanmıştır. Sporcular antrenman sırasında vücut ağırlıklarının ortalama %1.5±1.1’ni kaybetmiş ve bu kaybı sıvı tüketimleri ile geri yerine koyamamıştır. Sporcuların bulundukları yaş grubu nedeniyle bu kaybın performanslarında düşüşe neden olabileceği düşünülmektedir. Çalışmanın yapıldığı sporcu grubunun daha önce antrenörleri tarafından eğitilmiş olmalarına rağmen dehidrate olan sporcuların (%47) bulunması, hidrasyon protokolünün yazılı olması gerekliliğini ortaya koymaktadır. Sonuç: Adolesan yüzücülerde egzersiz sırası ve sonrasında yeterli hidrasyonun sağlanması ve uygun sıvı tüketim davranışının kazandırılması için gerekli olan motivasyonun sağlanmasında aile ve antrenörlere büyük sorumluluk düşmektedir.