Pregestasyonel Diyabet ve Fetal Programlama

Özet

Pregestasyonel diyabetli gebelerde maternal, fetal ve neonatal komplikasyonların ortaya çıkma riski artmaktadır. İntrauterin çevre; gen ekspresyonundaki değişiklikler, oksidatif stres ve epigenetik modifikasyon gibi yolaklar üzerinden fetal programlanmaya katkıda bulunur. Özellikle fetüsün maternal dönemde hiperglisemi ile karşılaşmış olması intrauterin çevresi için endişe verici bir konudur. Bu nedenle hiperglisemi riski olan bireylerde, gebelik öncesi dönemde glisemik kontrol sağlanana kadar aile planlaması yapılmalıdır. Gestasyonel dönemde ise fetal riskleri ve gebelik komplikasyonlarını en aza indirgeyebilmek için ortalama kan glukoz düzeyi 100 mg/dL (5.6 mmol/L) ve HbA1c değeri <%6 seviyelerinde tutulmalıdır. Fetal programlamanın etkisi anne karnındaki olumsuz çevresel koşullara maruziyet süresi ile yakından ilişkilidir. Diyabetik ortam, anne ve fetüs arasında kanal görevi gören plasentada değişikliklere neden olarak erken dönemde gebelik kaybı, büyümenin kısıtlanması, preeklampsi riskinin artışı ve plasentomegaliye yol açabilir. Bu derlemenin amacı, pregestasyonel diyabetli gebelerde fetal programlamanın sonuçları hakkında genel bir bakış açısı sağlamaktır.