Başkent Üniversitesi Yiyecek İçecek İşletmeciliği Programına Kayıtlı Öğrencilerin Beslenme Bilgi Düzeyi ve Beslenme Durumuna Beslenme Eğitiminin Etkisi

Özet

Bu araştırma, Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Yiyecek İçecek İşletmeciliği programına kayıtlı 3 0 ’u kız 14’ü erkek olmak üzere toplam 44 öğrencinin beslenme bilgi düzeyini, beslenme durumunu ve bu olgulara eğitimin etkisini incelemek amacıyla planlanmış ve yürütülmüştür. 1998-1999 bahar dönemi akademik yarıyıl başında ve sonunda öğrencilerin beslenme bilgi düzeylerini ölçmek üzere bir soru kağıdı uygulanmış ve 3 günlük besin tüketimi öğrenciler tarafından kaydedilmiştir. Eğitim öncesi ve sonrası öğrencilerin boy uzunlukları ve ağırlıkları da kaydedilerek BKİ ’leri hesaplanmıştır. Veriler, SPSS istatistik programı ile değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonunda, BK1 lerine göre beslenme eğitimi öncesi ve sonrası kız öğreticilerin %23.4'ünün zayıf, erkeklerin ise %14.3 ünün şişman oldukları saptanmıştır. Eğitim sonrasında hem kız hem de erkek öğrencilerin BKİ değerlerinde azalma meydana gelmiştir. Bu azalış kız öğrencilet için istatistiksel olarak önemsiz (t: 0.6; p> 0.05), et kekler için ise istatistiksel olarak önemli (t: 3.12; p< 0.01) bulunmuştur. Öğrencilerin eğitim sonrası beslenme bilgi düzeyindeki artış hem kız hem de erkek öğrencilet için anlamlı bulunmuştur (sırasıyla; t: 11.2 p< 0.01, t. 7.6 p< 0.01). Öğrencilerin günlük enerji ve besin öğesi tüketimleri değerlendirildiğinde, başlangıçta kız öğt encileı in enerji, protein, riboflavin, niasin, C vitamini, kalsiyum ve demir; erkeklerin enerji ve riboflavin tüketim düzeyleri önerilen miktarların altında bulunmuştur. Eğitim sonrası kız ve erkek öğrencilerin kalsiyum (p< 0.01) ve A vitamini tüketim düzeylerinde artış (sırasıyla; p< 0.05, p< 0.01); enerji, yağ, protein ve niasin tüketimlerinde de azalma (p< 0.01) olmuştur. Aynı zamanda yine her iki cinsin demir tüketimlerinde artış olmuş, ancak istatistiksel olarak önemsiz (p> 0.05) bulunmuştur. C vitamini tüketim düzeyleri kız öğrenciletde azalmış (p> 0.05), erkeklerde ise artmıştır (p> 0.05). Ayrıca, öğrencilerin en fazla öğle öğününü atladığı saptanırken, eğitim sonrası bu oran %40.9’luk azalış göstermiştir.