Yenidoğan ve Çocukluk Çağı Hipoglisemileri ve Beslenme Özellikleri

Özet

Hipoglisemi yenidoğanda kan glikoz düzeyinin ilk 72 saatte 30 mg/dL, daha sonrada 40 mg/dL'nın altında, düşük doğum ağırlıklı bebeklerde ise 20 mg/dL'nın altında olması ile tanımlanmaktadır. Yenidoğanda hipogliseminin gelişmesinin başlıca iki nedeni; hepatik glikoz yapımının yetersizliği ve hiperinsulinizmdir. Düşük doğum ağırlıklı bebekler arasında gözüken hipoglisemi, substratın serbest bırakılmasının eksikliği ile karaciğerde lipitler ve amino asitlerden glikoneogenezis oluşmasının yetersizliği sonucu gelişir. Tremor, siyanoz, konvülsiyon, apne, apati, zayıf ağlama, besini reddetme ve düzensiz solunum hipoglisemiye eşlik eden klinik bulgulardır. Özel beslenme uygulamaları klinik bulguları azaltırsa da, ilk 48 saatte glikoz konsantrasyonu normale dönünceye kadar inravenöz infüzyona devam edilir. Kırksekizinci saatten sonra 1.5 g/dL glikoz solusyonu veya özellikle süte dayalı formulalar, karbonhidratın yanısıra diğer besin öğelerini de içerdiklerinden tercih edilirler. Uzun aralıklı ve fazla miktarda beslenme yerine azar azar, sık sık beslenme tercih edilmeli, midede besin kalıntısı izlenmelidir. Enteral beslenme ile 1-2 saat aralıklarla beslenme şekli en pratik olanıdır.