Hacettepe Üniversitesi’nde Çalışan Bazı Personelin Gıda Satın Alırken Dikkat Ettikleri Özelliklerin Ve Gıda Katkı Maddeleri Hakkındaki Bilgi Düzeylerinin Saptanması
Anahtar Kelimeler:
Gıda katkı maddesi, E kodu, hazır çorba, et suyu tableti, çeşni vericiler, toz meyve sularıÖzet
Bu çalışma; Hacettepe Üniversitesi Eczacılık Fakültesi ve Yabancı Diller Yüksek Okulu'nda çalışan akademik ve idari personelin gıda satın alırken dikkat ettikleri bazı özelliklerin, ambalajlı gıda tüketip tüketmediklerinin ve gıda katkı maddeleri hakkındaki bilgi düzeylerinin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı tipte bir çalışma olarak planlanmış ve yürütülmüştür. Bu çalışmada toplam 204 kişiye ulaşılmıştır. Tüm katılımcıların %77.6'sı kadın, %61.0’i evli, %77.1'i akademik personel olup, yaş ortalaması 37.02±8.7 yıldır. Araştırmaya katılanların %99.5'i gıda alırken am b a la j e tik e tin i okuduğunu ifade etmiştir. Ambalajlı olarak alınması en çok tercih edilen ürün sıvıyağ (%95.1), en az tercih edilen ürünler ise ekmek (%18.5) ve kuruyemiş (%18.0) olmuştur. Araştırmaya katılanların %58.0'i açık satılan eti, %32.2'si ise a çık satılan tavukları, %2.0'si açık olarak satılan yoğurtları, %6.3'ü ise açık olarak satılan sütleri de tükettiklerini belirtmişlerdir. Araştırmaya katılanların %22.0'si sosis, %21.5'i ise salam satın almadığını ifade etmekle birlikte, %69.3'ü salamı, %62.4'ü ise sosisi açık olarak aldıklarını ifade etmişlerdir. Araştırmaya katılanların %29.3'ü hazır çorba, %27.3'ü et suyu tableti, %40.0'ı çeşni vericileri ve %19.5’i de toz meyve sularını tükettiklerini belirtmişlerdir. Bunların tüketimi açısından akademik ve idari personel arasında anlamlı bir fa rk bulunamamıştır (p>0.05). Eczacılık Fakültesi çalışanları Yabancı Diller Yüksek Okulu çalışanlarına göre daha fazla hazır çorba tüketmektedir. Okullar arasındaki bu fa r k istatistiksel olarak anlamlıdır ( 2= 12.2, p<0.01). Et suyu tableti, ç e şn i v e ric i ve toz meyve sularının tüketimi açısından okullar arasında istatistiksel olarak anlamlı b ir fa r k sa p ta nm am ış tır (p>0.05). Araştırmaya katılanların %12.9'u "Gıda Katkı Maddesi" tanımını hiç bilmezken, %2.0'si yanlış tanımlamakta, %78.1'i tanımı eksik bilmekte, %6.9'u ise Gıda Katkı Maddeleri tanımını tam o la ra k bilmektedir, tk i o ku l "Gıda Katkı Maddesi" tanımını "bilenler-bilmeyenler" olarak gruplandırılarak karşılaştırıldığında, okullar a ra sın d a is ta tis tik s e l o la ra k anlamlı fa r k o lm a d ığ ı sa p ta nm ış tır (2=1.1, p= 0 .2 ). Araştırmaya katılanların %40.6'sı "E kodu"nu hiç bilmezken, %25.5'i yanlış, %26.6'sı eksik bilmekte, %7.3'ü ise tam o la ra k b ilmektedir. E cza cılık Fakültesi çalışanları "E Kodu"nu Yabancı Diller Yüksek Okulu çalışanlarından daha fazla bilmektedir ve gruplar arası fa rk istatistiksel olarak anlamlıdır ( 2=9.6, p=0.02). Ambalajlı gıda tüketimini artırmaya ve gıda katkı maddeleri konusunda bilgilendirmeye yönelik çalışmalar yürütülmelidir. Gıda katkı maddelerinin birikim dozlarının etkileri göz önünde bulundurularak hazır çorba, toz meyve suyu, çeşni vericiler ve et suyu tabletleri gibi ürünlerin tüketimini özendiren reklamlar denetlenmelidir.