Glukoz İntoleransı ve İnsülin Direncinin Fetal Orijinleri: Maternal Beslenme Durumunun Etkisi

Özet

Günümüze kadar yapılan epidemiyolojik ve hayvan araştırmaları, optimal olmayan rahim içi çevrenin fetüsün gelişim aşamalarında bir takım değişikliklere neden olarak yaşamın ileriki dönemlerinde obezite, diyabet, hipertansiyon ve dislipidemi gibi Bulaşıcı Olmayan Hastalıklar’ın gelişim sürecini etkileyebileceğini göstermektedir. Bu hipotez “Yetişkin Sağlığının ve Hastalıklarının Gelişimsel Orijinleri” veya diğer adıyla “Fetal Programlama” olarak bilinmektedir. Gebelik döneminde fetüsün maruz kaldığı rahim içi ortamın annenin fizyolojik, metabolik, psikolojik ve sosyolojik durumundan etkilenebileceği bilinse de, bu etmenlerin fetüsün metabolik gelişimi ve adaptasyon sürecinde nasıl bir etki geliştirdiği ve hangi mekanizmaları değiştirdiği tam olarak bilinmemektedir. Fetüsün gelişim süreci ve maternal fizyolojik-metabolik parametreler üzerinde direk etkisi olan maternal beslenme ve beslenme durumunun değerlendirilmesi bu açıdan büyük önem taşımaktadır. Bu kapsamda gebelik döneminde gelişen maternal obezite, gestasyonel diyabet ile paralel yetersiz ve dengesiz beslenmenin fetüsün yetişkinlik dönemindeki yaşantısında Tip 2 Diyabet gelişimine katkıda bulunabileceğini gösteren bulgular dikkat çekmektedir. Bu derlemenin amacı glukoz intoleransı ve insülin direncinin maternal beslenme durumu ile olan ilişkisi ve bu ilişkinin potansiyel mekanizmalarını tartışmaktır. Gelecek nesillerin sağlık parametrelerinin korunmasında ve geliştirilmesinde bu mekanizmaların anlaşılması ve negatif etkilerini önleme stratejilerinin geliştirilmesi büyük önem taşımaktadır.