Hacettepe Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Kliniğine Başvuran 6-12 Yaşlarındaki Bir Grup Sağlıklı Çocukta Beslenme Durumu ve Diş Çürüğü İlişkisi

Özet

Amaç: Bu çalışma, Hacettepe Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Kliniği’ne başvuran 6-12 yaşlarındaki sağlıklı bir grup çocuğun beslenme alışkanlıkları ile diş çürüğü arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Bireyler ve Yöntem: H.Ü. Diş Hekimliği Fakültesi Pedodonti Kliniği’ne ağız sağlığı nedeniyle başvuran, yaşları 6-12 arasında değişen, özel bir diyet tedavisi gerektirecek kronik hastalığı olmayan 134 çocuğun (63 erkek, 71 kız), bir diş hekimi tarafından ağız içi muayeneleri yapılmıştır. Katılımcıların ailelerinden, çocukların beslenme alışkanlıkları ve ağız ve diş sağlığına ilişkin bilgiler öğrenilmiş, geriye dönük 24 saatlik besin tüketim kayıtları alınmıştır. Diyetle karbonhidrat, glukoz, fruktoz, sükroz, laktoz, maltoz, nişasta, toplam monosakkarit, disakkarit alımları Beslenme Bilgi Sistemleri (BeBIS 4) programı kullanılarak hesaplanmıştır. Beslenme durumu ile diş çürüğü arasındaki ilişki SPSS 15 istatistik paket programı kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular:Anne ve babaların sırasıyla %43.3’ü ve %29.8’i ilköğretim ve altı ve %14.8’i ve %32.8’i üniversite ve üstü eğitim düzeyine sahiptir. Çocukların %4.5’inin bebeklik döneminde hiç anne sütü almadıkları, %46.7’sinin ise 6 ay sadece anne sütü aldığı saptanmıştır. Anne sütü alım süresi ile daimi dişte kayıp arasında negatif yönde zayıf bir ilişki bulunmuştur (p=0.38). Çocukların 0-1 yaş döneminde %24.6’sının hiç biberon kullanmadığı belirlenmiştir. Biberon kullanma ile süt ve daimi dişlerde çürük diş, kayıp diş, dolgulu diş ve çürük-kayıp-dolgulu diş indeksleri (dmft/DMFT indeksleri) arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunamamıştır (p>0.05). Süt dişlerindeki çürük prevelansı %64.9 ve daimi dişlerdeki çürük prevelansı ise %23.9 olarak bulunmuştur. Maltoz ve DMFT indeksi arasında kuvvetli pozitif bir ilişki bulunmuştur (p<0.01). Aynı şekilde diyetle glukoz ve nişasta alımı ile DMFT arasında anlamlı pozitif yönde zayıf bir ilişki bulunmuştur (p<0.05). Sonuç: Okul çağı çocuklarında diyetle maltoz, glukoz ve nişasta alımı arttıkça, DMFT indeksi de artmaktadır.